کشیدگی تاندون یکی از آسیب‌های رایجی که افراد در طول روز با آن مواجه می‌شوند. این سری از آسیب‌ها می‌توانند فعالیت‌های روزمره و ورزشی فرد را مختل کنند. شناخت علل، علائم و بهترین درمان کشیدگی تاندون می‌تواند نقش مهمی در کاهش مدت زمان بهبود و جلوگیری از عود مجدد آن ایفا کند، پس تا انتها همراه ما باشید.
کشیدگی تاندون چیست؟
تاندون‌ها بافت‌های محکم و انعطاف‌پذیری هستند که عضلات را به استخوان‌ها متصل می‌کنند و نقش کلیدی در حرکت مفاصل دارند. کشیدگی تاندون یک آسیب شایع است که در اثر کشش یا پارگی جزئی تاندون‌ها (بافت‌های فیبری محکمی که عضلات را به استخوان‌ها متصل می‌کنند) ایجاد می‌شود. در موارد خفیف، این آسیب با استراحت بهبود می‌یابد، اما در موارد شدیدتر ممکن است نیاز به راه‌حل‌های پزشکی باشد.
علت کشیدگی تاندون
کشیدگی تاندون می‌تواند در اثر عوامل مختلفی رخ دهد، شناخت هر کدام از این گزینه‌ها می‌تواند از تاندون‌های شما در برابر آسیب محافظت کند.
- تاندون‌ها با افزایش سن خاصیت ارتجاعی کم‌تری پیدا می‌کنند و بیشتر مستعد آسیب می‌شوند.
- فعالیت‌هایی مانند پریدن، پیچ خوردن یا تغییر ناگهانی جهت می‌تواند باعث کشیدگی بیش از حد یا پارگی تاندون شود.
- اعمال تکراری که در ورزش یا مشاغل خاص رایج است، می‌تواند باعث ساییدگی و پارگی تاندون شود و در طول زمان منجر به کشیدگی شود.
- برخی از بیماری‌های پزشکی (مانند دیابت، آرتروز) و داروها می‌توانند تاندون‌ها را تضعیف کرده و خطر کشیدگی را افزایش دهند.
- پوشیدن کفش‌های بی‌کیفیت یا کهنه، می‌تواند فشار بسیاری بر روی تاندون‌ها و مفاصل وارد کند و منجر به آسیب‌دیدگی‌های مختلف شود.
علائم کشیدگی تاندون
در صورتی که تاندون‌ها در نتیجه فعالیت‌های جسمانی شدید، آسیب‌های ناگهانی یا عوامل دیگر دچار کشیدگی شوند، ممکن است علائم خاصی بروز یابند که نقش مهمی در تشخیص و درمان زودرس ایفا می‌کنند. شناختن این علائم نه تنها به فرد آسیب‌دیده کمک می‌کند تا آسیب خود را سریع‌تر شناسایی کند، بلکه به پزشکان نیز در انتخاب روش‌های درمانی مناسب کمک می‌کند.
- درد اغلب به صورت یک درد مبهم یا تیز توصیف می‌شود که با حرکت یا فشار روی تاندون بدتر می‌شود.
- ناحیه اطراف تاندون آسیب دیده به لمس حساس است.
- التهاب و تجمع مایع می‌تواند باعث تورم در اطراف تاندون آسیب دیده شود.
- مشکل در حرکت مفصل یا عضله آسیب دیده، به خصوص پس از استراحت به وفور قابل رویت است.
- هنگام حرکت تاندون ممکن است صدای تق تق احساس یا شنیده شود.
- انقباضات غیرارادی عضلات می‌تواند در ناحیه کشیدگی رخ دهد.
- در برخی موارد، ممکن است کبودی در اطراف تاندون آسیب‌دیده ظاهر شود.
چه افرادی مستعد ابتلا به تاندونیت هستند؟
با وجود علائم و علل گفته شده برای کشیدگی تاندون گفته شد، سوالی که برای برخی از افراد رخ می‌دهد این است که چه افرادی مستعد ابتلا به تاندونیت هستند؟ طبق تحقیقات به دست آمده از سایت my.clevelandclinic می‌توان گفت که معمولاً کسانی که فعالیت‌هایی انجام می‌دهند که نیازمند حرکات تکراری و مداوم است. این نوع فعالیت‌ها می‌تواند شامل مشاغلی باشد که فرد باید مرتباً با دست یا بازو حرکت کند، یا ورزش‌هایی که بر یک گروه عضلانی خاص تمرکز دارند. همچنین، افراد سالمند به دلیل کاهش قابلیت کشسانی و انعطاف‌پذیری تاندون‌ها، بیشتر در معرض آسیب قرار می‌گیرند. علاوه بر این، بیماری‌هایی مانند دیابت و آرتریت روماتوئید که بر سلامت مفاصل و تاندون‌ها اثر می‌گذارند، می‌توانند ریسک ابتلا به تاندونیت را افزایش دهند و روند بهبود آن را دشوارتر سازند.
روش‌های تشخیص کشیدگی تاندون
قبل از درمان کشیدگی تاندون، فرد باید برای معاینه به پزشک مراجعه کند. چرا که بنابر نوع آسیب و کشیدگی که برای تاندون رخ داده، راه درمانی آن نیز متفاوت است.
- در اولین قدم پزشک در مورد شروع درد، ماهیت آسیب (مثلاً شروع ناگهانی، تدریجی) و هرگونه فعالیتی که درد را تشدید یا تسکین می‌دهد، سؤال می‌کند. همچنین در صورتی که در گذشته دچار آسیب تاندون شده‌اید، نیز باید این مسئله را با پزشک در میان بگذارید.
- سپس پزشک دامنه حرکتی مفصل آسیب‌دیده را هم به صورت غیرفعال (با حرکت مفصل توسط پزشک) و هم به صورت فعال (با حرکت مفصل توسط بیمار) بررسی می‌کند.
- سونوگرافی از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از بافت‌های نرم مانند تاندون‌ها استفاده می‌کند. این گزینه می‌تواند به شناسایی پارگی تاندون، تورم و ضخیم شدن آن کمک کند. به علاوه ام آر آی تصاویر دقیقی از بافت‌های نرم، از جمله تاندون‌ها، رباط‌ها و عضلات ارائه می‌دهد.
راه های جلوگیری از کشیدگی از تاندون
برای محافظت از تاندون‌ها و مفاصل، همیشه قبل از ورزش با حرکات سبک و کششی بدن را گرم کنید و پس از آن با کشش‌های ایستا سرد نمایید. تقویت عضلات با تمرینات منظم و فعالیت‌هایی مثل یوگا بسیار مؤثر است. حتماً تکنیک صحیح حرکات را رعایت کنید و در صورت نیاز از متخصص راهنمایی بگیرید. استراحت کافی داشته باشید و بین فعالیت‌های تکراری حتماً وقفه بیندازید. وزن متعادل و کنترل بیماری‌های مزمن مانند دیابت نیز به سلامت تاندون‌ها کمک می‌کند. در برخی موارد استفاده از کفش مناسب می‌تواند مفید باشد. مهم‌تر از همه، به درد بدن توجه کنید و در صورت احساس ناراحتی، فعالیت را متوقف نمایید.
راه های درمان کشیدگی تاندون
همانطور که گفته شد کشیدگی تاندون یکی از آسیب‌های رایج و دردناک در حوزه ارتوپدی است، از این رو درمان‌های بسیاری برای این عارضه وجود دارند که از آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
| معیار مقایسه | سلول‌های بنیادی (از بدن بیمار) | جراحی | درمان ارتوپدی | دارو درمانی |
| میزان تهاجم | کم‌تهاجمی (تزریق) | تهاجمی (برش و ترمیم) | غیرتهاجمی | غیرتهاجمی |
| مدت بهبودی | متوسط (ماهیچه‌سازی) | متوسط تا طولانی | کوتاه تا متوسط | کوتاه‌مدت (تسکین درد) |
| عوارض جانبی | کم (ریسک رد پیوند پایین) | عفونت، خونریزی، اسکار | ندارد | عوارض گوارشی، آلرژی |
| هزینه درمان | بالا | متوسط تا بالا | کم تا متوسط | کم |
| کارایی | ترمیم بافت (در موارد مزمن) | ترمیم سریع آسیب شدید | کاهش درد و التهاب | تسکین درد و التهاب |
| کاربرد در موارد شدید | بله | بله | خیر | موقت |
سلول‌های بنیادی بدن بیمار
درمان با سلول‌های بنیادی بدن بیمار یکی از روش‌های نوین در حوزه درمان آسیب‌های تاندون است که امکانات جدیدی را برای بهبود و بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده فراهم می‌کند. این دسته از سلول‌ها قابلیت چند‌پتانسیل برای تمایز به انواع مختلف سلول‌های بافت‌های همبند، از جمله سلول‌های تاندون، هستند و می‌توانند نقش مهمی در فرآیند ترمیم و بازسازی تاندون‌های آسیب‌دیده ایفا کنند. در درمان کشیدگی تاندون با سلول بنیادی بدن بیمار ابتدا از طریق فرآیند برداشت این نوع از سلول‌ها معمولاً از مغز استخوان یا خون محیطی جمع‌آوری می‌شوند. سپس این سلول‌ها در آزمایشگاه تحت فرآیندهای پردازش و تغلیظ قرار می‌گیرند تا تعداد سلول‌های فعال و توانمند برای ترمیم افزایش یابد. پس از آماده‌سازی، این سلول‌ها به صورت تزریقی مستقیم در محل تاندون آسیب‌دیده وارد می‌شوند. از طرفی میزان موفقیت این گزینه درمانی 60 تا 80 درصد تخمین زده می‌شود.
در این بین مرکز بایوژن با بهره‌گیری از سلول‌های بنیادی بدن بیمار، درمان طبیعی و مؤثری برای کشیدگی تاندون‌ها ارائه می‌دهد. این روش، با استفاده از سلول‌های بنیادی بدن خود بیمار فرآیند ترمیم و بازسازی تاندون‌ها را تسریع می‌کند و درد و التهاب را کاهش می‌دهد. تحت نظر پزشکان مجرب و با تضمین امنیت و نتایج بلندمدت، مرکز تخصصی سلول های بنیادی بایوژن راه حلی غیرجراحی برای بیماران ارائه می‌دهد تا به سرعت و با کم‌ترین عوارض، به فعالیت‌های روزمره خود بازگردند.
دارو درمانی
درمان‌های دارویی برای کشیدگی تاندون در درجه اول بر تسکین درد و کاهش التهاب تمرکز دارند. داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن معمولاً استفاده می‌شوند و در برخی موارد، مسکن‌های قوی‌تر تجویزی یا تزریق استروئید ممکن است در نظر گرفته شوند. کرم‌ها یا ژل‌های موضعی حاوی داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی نیز می‌توانند برای تسکین درد موضعی استفاده شوند.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپی نقش مهمی در درمان کشیدگی تاندون دارد و بر مدیریت درد، کاهش التهاب و بازیابی عملکرد از طریق تمرینات متناسب و درمان دستی تمرکز دارد. یک فیزیوتراپیست آسیب را ارزیابی می‌کند، پیشرفت تمرینات را هدایت می‌کند و به مسائل مؤثر در کشیدگی می‌پردازد.
جراحی
جراحی برای کشیدگی تاندون معمولاً آخرین راه حل است و اغلب زمانی در نظر گرفته می‌شود که درمان‌های دیگر مانند فیزیوتراپی و استراحت نتوانند تسکین کافی را فراهم کنند. انواع جراحی تاندون عبارتند از:
- ترمیم تاندون: شامل ترمیم انتهای پاره شده تاندون است که اغلب با استفاده از بخیه یا لنگر انجام می‌شود.
- بازسازی تاندون: اگر تاندون به شدت آسیب دیده باشد یا بخش قابل توجهی از آن از بین رفته باشد، ممکن است از پیوند تاندون برای بازسازی آن استفاده شود. این پیوند می‌تواند از قسمت دیگری از بدن بیمار (اتوگرافت) یا از یک اهداکننده (آلوگرافت) گرفته شود.
- انتقال تاندون: در برخی موارد، ممکن است یک تاندون سالم از ناحیه دیگری برای انجام عملکرد تاندون آسیب دیده تغییر مسیر داده شود.
نحوه مراقبت از کشیدگی تاندون
تشخیص سریع کشیدگی تاندون و اقدامات اولیه صحیح می‌تواند نقش مهمی در کاهش مدت زمان بهبود و جلوگیری از عوارض دائمی ایفا کند. از نحوه مراقبت از کشیدگی تاندون می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
- از فعالیت‌هایی که باعث درد در ناحیه آسیب‌دیده می‌شوند، حداقل برای چند روز خودداری کنید. استراحت کامل در رختخواب معمولاً توصیه نمی‌شود، اما کاهش فشار روی تاندون ضروری است.
- چندین بار در روز، هر بار به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه، کیسه‌های یخ (پیچیده شده در حوله) را روی ناحیه آسیب‌دیده قرار دهید. این کار به کاهش تورم و درد کمک می‌کند.
- در صورت امکان، ناحیه آسیب‌دیده را بالاتر از سطح قلب نگه دارید تا تورم بیشتر به حداقل برسد.
- پس از فروکش کردن درد، تمرینات ملایم دامنه حرکتی را برای جلوگیری از سفتی شروع کنید. برای انجام حرکات کششی و تمرینات مناسب با یک فیزیوتراپیست یا پزشک مشورت کنید.
کلام آخر
کشیدگی تاندون‌ها از آسیب‌های شایعی است که در صورت تشخیص زود هنگام و رعایت مراقبت‌های لازم، ممکن است به خوبی درمان شده و از عوارض جدی جلوگیری شود. اهمیت آگاهی از علائم، روش‌های درمانی و پیشگیری در کاهش مدت زمان نقاهت و بازگشت سریع به فعالیت‌های روزمره و ورزشی بسیار گسترده است. با تمرکز بر مراقبت‌های مناسب و مراجعه به پزشک در مواقع لازم، می‌توان از توسعه مشکلات دائمی و کاهش کیفیت زندگی جلوگیری کرد.
سوالات متداول
۱.آیا می‌توان کشیدگی تاندون را در خانه درمان کرد؟
در موارد خفیف، می‌توان با رعایت موارد ابتدایی مانند استراحت، یخ‌درمانی و کاهش فعالیت‌ها، مراقبت کرد. اما در آسیب‌های شدید، حتما باید تحت نظر پزشک قرار گرفت.
۲.آیا انجام تمرینات ورزشی پس از درمان ضروری است؟
تمرینات فیزیوتراپی و بازتوانی پس از بهبودی برای بازگرداندن قدرت، انعطاف‌پذیری و جلوگیری از عود مجدد بسیار حیاتی هستند.
۳.آیا سن تأثیری در شدت و روند بهبود کشیدگی تاندون دارد؟
بله، با افزایش سن، خاصیت انعطاف‌پذیری و توانایی ترمیم تاندون‌ها کاهش می‌یابد. در نتیجه، روند بهبود ممکن است طولانی‌تر و آسیب‌ها شدت بیشتری پیدا کنند.
۴.چه عوارضی ممکن است در صورت عدم درمان به موقع کشیدگی تاندون ایجاد شود؟
عدم رسیدگی به کشیدگی تاندون می‌تواند منجر به پارگی کامل، تاندونیت مزمن، محدود شدن حرکت، ضعف دائمی و در برخی موارد نیاز به جراحی شود.
۵.چه نکاتی باید بعد از بهبود کامل برای جلوگیری از تکرار آسیب رعایت شود؟
فعالیت‌های گرم‌کردن قبل از ورزش، تمرینات تقویتی و انعطاف‌پذیری منظم، اجتناب از حرکات ناگهانی، پوشیدن تجهیزات مناسب و رعایت نکات فیزیوتراپی پس از تمرین مهم است.
منبع:
(01) دیدگاه
عالی بود