چگونه از ابتلا به بیماری پارکینسون پیشگیری کنیم؟

در دنیای امروز، با افزایش شیوع برخی اختلالات عصبی، ضرورت آگاهی درباره سبک زندگی سالم و اقدامات پیشگیرانه بیش از پیش احساس می‌شود. داشتن روشی آگاهانه و پیش‌گیرانه در حفظ سلامت مغز و کاهش ریسک ابتلا، بخش مهمی از توانمندی‌های ما برای زندگی بهتر و پایدار است. پارکینسون یکی از بیماری‌هایی است که امروزه افراد بسیاری را به خود درگیر کرده است، در این مقاله قصد داریم تا راه‌های پیشگیری از پارکینسون را به طور کامل مورد بررسی قرار دهیم.

پارکینسون چیست؟

قبل از اینکه به بررسی راه‌های پیشگیری از پارکینسون در مرکز تخصصی سلول های بنیادی بایوژن بپردازیم. بهتر است تا بدانیم که پارکینسون چیست؟ دوپامین اطلاعات بین نورون‌های مغز را رد و بدل می‌کند، در بیماری پارکینسون سطح دوپامین کاهش می‌یابد. علت این بیماری به طور قطع اثبات نشده ولی در مغز افراد مبتلا پروتئین‌های غیرعادی وجود دارد که برخی از محققان این گزینه را عاملی برای ایجاد پارکینسون می‌دانند.

 پارکینسون و راه های پیشگیری

یکی از سوال‌هایی که برای برخی از افراد رخ می‌دهد این است که آیا پارکینسون قابل پیشگیری است؟ بیماری پارکینسون یکی از رایج‌ترین اختلالات عصبی است که زندگی میلیون‌ها نفر در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. هرچند عوامل زیادی در بروز این بیماری نقش دارند، اما تحقیقات نشان می‌دهد که با رعایت سبک زندگی سالم و اتخاذ تدابیر مناسب، می‌توان در کاهش خطر ابتلا نقش مؤثری ایفا کرد. از راه‌های جلوگیری از ابتلا به پارکینسون می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

ورزش منظم

تحقیقات علمی به وضوح نشان داده‌اند که ورزش منظم نه تنها یک راهکار پیشگیرانه مؤثر در برابر بیماری پارکینسون محسوب می‌شود، بلکه می‌تواند به عنوان یک روش درمانی مکمل برای کنترل علائم و کند کردن روند پیشرفت بیماری عمل کند. این تأثیرات شگفت انگیز از طریق مکانیسم‌های مختلفی در بدن ایجاد می‌شوند. ورزش‌های هوازی مانند پیاده‌روی سریع، دویدن، شنا و دوچرخه سواری با افزایش جریان خون مغزی و تحریک تولید فاکتورهای رشد عصبی مانند BDNF، به حفظ و حتی بازسازی سلول‌های تولیدکننده دوپامین کمک می‌کنند. مطالعات نشان می‌دهد که انجام 30 دقیقه ورزش هوازی با شدت متوسط، 3 تا 5 بار در هفته می‌تواند خطر ابتلا به پارکینسون را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.

رژیم غذایی سالم

تغذیه مناسب یکی از کلیدی‌ترین عوامل در پیشگیری از پارکینسون ارثی محسوب می‌شود، از طرفی با کمک این گزینه دیگر نیازی به درمان بیماری پارکینسون نیست. تحقیقات علمی نشان می‌دهد که انتخاب‌های غذایی ما می‌توانند تأثیر مستقیمی بر سلامت نورون‌های تولیدکننده دوپامین داشته باشند. مطالعات گسترده نشان داده‌اند که پیروی از رژیم مدیترانه‌ای می‌تواند تا 30% خطر ابتلا به پارکینسون را کاهش دهد. این رژیم که سرشار از مواد غذایی ضدالتهاب است، شامل میوه، ماهی‌های چرب، روغن زیتون و آجیل می‌شود. دیگر مواد غذایی برای جلوگیری از ابتلا به بیماری پارکینسون عبارتند از:

1. چای سبز: در پاسخ به این سوال که برای جلوگیری از پارکینسون چه بخوریم؟ چای سبز به دلیل خواص ضد التهابی، بهبود دهنده عملکرد مغز و کاهش خطر ابتلا به سرطان به یکی از این مواد غذایی شناخته می‌شود.
2. ویتامین D3: با کمک ویتامین D3 بدن شما به راحتی می‌تواند به مواردی همچون تقویت انرژي، جذب مواد معدنی، پیشگیری از پوکی استخوان و محافظت از ابتلا به سرطان دست یابد.
3. ویتامین B: برخی از افراد مبتلا به پارکینسون سطح پایینی از ویتامین B دارند، مصرف مکمل‌هایی شامل ویتامین B12 و همچنین دریافت ویتامین‌های B از طریق میوه‌ها و سبزیجات می‌تواند نقش مهمی در پیشگیری از بروز بیماری پارکینسون ایفا کند. به عنوان مثال، سبزیجات با برگ‌های سبز تیره، مانند اسفناج و کلم‌ بروکلی، منابع غنی از فولیک اسید هستند که نقش مهمی در سلامت مغز و سیستم عصبی دارند.

اجتناب از سموم محیطی

طبق تحقیقاتی که از سایت clevelandclinic به دست آمده، آفت‌کش‌ها از مواردی هستند که احتمال پارکینسون را بالاتر می‌برند، این سموم ممکن است باعث تخریب نورون‌های تولیدکننده دوپامین در مغز شوند، به همین دلیل برای جلوگیری از ابتلا به بیماری پارکینسون باید از این سری از سموم دوری کرد.

ترک سیگار و الکل

رابطه بین الکل و پارکینسون پیچیده است. برخی مطالعات نشان می‌دهند که مصرف کم تا متوسط الکل (به ویژه شراب قرمز) ممکن است با کاهش خطر پارکینسون همراه باشد، اما مصرف زیاد الکل می‌تواند باعث التهاب عصبی و آسیب به سیستم عصبی شود. از طرفی نیکوتین ممکن است بر سیستم دوپامینرژیک تأثیر بگذارد و احتمال ایجاد پارکینسون را بالا می‌برد.

خواب کافی

خواب کافی مانند یک تنظیم‌کننده طبیعی برای سیستم دوپامینرژیک مغز عمل می‌کند. مطالعات طولانی ‌مدت نشان داده است افرادی که به طور مداوم کمتر از 6 ساعت می‌خوابند، تقریباً دو برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به پارکینسون قرار دارند.

مدیریت استرس

استرس مزمن با افزایش سطح کورتیزول، تعادل اکسیداتیو مغز را برهم می‌زند. این هورمون با کاهش سطح آنتی‌اکسیدان‌های محافظتی مانند گلوتاتیون و افزایش تولید رادیکال‌های آزاد، به نورون‌های دوپامینرژیک در ماده سیاه آسیب می‌رساند. مطالعات تصویربرداری نشان داده‌اند افرادی که تحت استرس مداوم قرار دارند، کاهش حجم قابل توجهی در این ناحیه مغزی نشان می‌دهند. به همین دلیل برای جلوگیری از ابتلا به بیماری پارکینسون باید استرس را از خود دور کنید.

سخن آخر

در این مقاله سعی شد تا پیشگیری از پارکینسون به طور کامل مورد بررسی قرار گیرد. پیشگیری از پارکینسون نیازمند آگاهی و رعایت نکات مهم است. کاهش تماس با مواد شیمیایی مضر، تغذیه سالم و استفاده از محصولات ارگانیک، انجام ورزش‌های منظم و کنترل استرس اهمیت زیادی دارد. ارتقاء سطح دانش عمومی درباره عوامل خطر و تشویق به سبک زندگی سالم می‌تواند نقش موثری در کاهش شیوع این بیماری ایفا کند. از طرفی برای اینکه از درمان این سری از بیماری‌هایی آگاهی کامل داشته باشید، کافی است با مشاورین مرکز بایوژن در تماس باشید. بایوژن یکی از مراکز پیشرو در حوزه درمان‌های نوین، به ویژه در زمینه درمان بیماری پارکینسون با استفاده از سلول‌های بنیادی است. این مرکز با بهره‌گیری از فناوری‌های جدید و تیمی تخصصی، به دنبال ارائه راهکارهای پیشرفته و شخصی‌سازی‌شده برای بیماران مبتلا به پارکینسون می‌باشد.

منبع: + + +